تارس، فراتر از یک نشان زودیاک ساده، یک درگاه به ناخودآگاه جمعی و نمادین از تجربیات بنیادین انسانی است.

• مرگ و تولد دوباره: تصویر قربانی گاو در عهد عتیق، نمادی از قربانی “نفس” پایین است. این مرگ، لازمه‌ تولد دوباره و رسیدن به آگاهی بالاتر است. در فرایند رشد روحانی، ما باید از برخی وابستگی‌ها و هویت‌های قدیمی دست بکشیم تا بتوانیم به پتانسیل‌های کامل خود دست یابیم.
• آتش تحول: خورشید که از میان صورت فلکی تارس عبور می‌کند، نماد آتش تحول است. این آتش، ساختارهای قدیمی را می‌سوزاند تا راه را برای آفرینش‌های جدید هموار کند.
• لذت و معنا: تارس به ما یادآوری می‌کند که لذت بردن از زندگی و تجربیات حسی، بخشی جدایی‌ ناپذیر از بودن انسان است. اما لذت‌ جویی صرف، هدف نهایی نیست. لذت واقعی زمانی حاصل می‌شود که ما بتوانیم به عمق تجربیات خود پی ببریم و از آن‌ها برای رشد شخصی استفاده کنیم.
• چرخه زندگی: ارتباط تارس با تناسخ، به ما یادآوری می‌کند که زندگی یک چرخه مداوم است. مرگ تنها پایان یک فصل است و آغاز فصل جدیدی.