• لکه‌های خورشیدی مناطقی هستند که گازها در آن‌ها سردتر از مناطق اطراف هستند. طول عمر آن‌ها از چند ساعت تا یازده سال متغیر است. به همین ترتیب، ممکن است یک فرد متولد لئو (اسد) در صورتی که کسی به شدت او را زخمی کرده باشد، از سر بی‌احساسی سرد و بی‌توجه باشد. آن‌ها ممکن است پس از چند روز بهبود یابند و در عین حال ممکن است تا سال‌ها طول بکشد تا تماس دوباره برقرار شود.
• شعله‌ها نقاط بسیار درخشانی روی سطح خورشید هستند. این‌ها همان توانایی لئوها در به‌ وجود آوردن گرما و شادی در زندگی دیگران هستند.

علت پدیده‌های خورشیدی هنوز مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد که ارتباطی با میدان مغناطیسی خورشید داشته باشد. اثبات شده که لکه‌های خورشیدی بر میدان مغناطیسی زمین تأثیر می‌گذارند. این تأثیر باعث اختلال در رادیوهای کوتاه‌ برد، قطع شدن امواج رادیویی و طوفان‌های مغناطیسی می‌شود.

هسته درونی خورشید قلب و نقطه شروع تمام قدرت آن است، درست مانند روح ما که قلب و نقطه شروع قدرت ماست. این هسته حاوی اتم‌های هیدروژن است که در دمای ۲۵،۰۰۰،۰۰۰ درجه فارنهایت به هلیوم تبدیل می‌شوند. این انرژی به صورت پرتوهای گاما به سطح خورشید که ۳۰۰،۰۰۰ مایل از آن فاصله دارد، حرکت می‌کند. نور درونی ما، یعنی روح، نیز انرژی عظیمی را به تمام قسمت‌های ذهن ما ارسال می‌کند تا ما را از هدف واقعی زندگی‌های فیزیکی آگاه کند. هسته درونی خورشید انرژی خود را به سطح بیرونی ارسال می‌کند تا این گرما توسط سیارات دیگر و ساکنان آن‌ها مورد استفاده قرار گیرد. هسته درونی ما، یعنی روح، می‌خواهد «نور» خود را به همه کسانی که با آن در ارتباط هستند ارسال کند. متولدین اسد|لئواین هدیه بزرگ را دارند که با آوردن نور خورشید و شادی به زندگی دیگران، دل‌های آن‌ها را روشن کنند.

متاسفانه، درست مانند سطح بیرونی خورشید که به طور قابل توجهی در طول مسیر خود از هسته درونی سرد می‌شود، ما نیز اجازه می‌دهیم که بدن‌های فیزیکی‌مان نور درونی روح‌مان را سرد کند.

هسته درونی خورشید ۲۵ میلیون درجه فارنهایت است، اما زمانی که به سطح می‌رسد، دمای آن تنها ۱۰ هزار درجه فارنهایت است. این کاهش انرژی به طور چشمگیری است. در طول سفر خود از هسته به سطح، انرژی باید از سه لایه عبور کند.
اولین لایه حدود ۲۱۰،۰۰۰ مایل عرض دارد. در اینجا انرژی توسط اتم‌های گاز بمباران می‌شود که اشعه‌های گاما را به فرم کندتری تبدیل می‌کند که به طور خودکار حرارت را کاهش می‌دهد.

لایه دوم، که به آن فتوکره می‌گویند، حدود ۸۰،۰۰۰ مایل ضخامت دارد. اشعه‌های گاما کمی بیشتر به هم می‌خورند که باعث کاهش بیشتر انرژی می‌شود.

لایه آخر، کروموسفر، نازک‌ ترین لایه است که تنها ۱۰،۰۰۰ مایل عمق دارد و عمدتاً از هیدروژن تشکیل شده است. هنگامی که انرژی به اینجا می‌رسد، گاهی اوقات از سطح به عنوان تند باد‌های آتشین به بالا پرتاب می‌شود. در این مرحله، دما تنها ۱۰ هزار درجه فارنهایت است.

ویژگی‌های فیزیکی خورشید با سطوح ذهن ما هم‌راستا است. هسته درونی خورشید نمایانگر روح ما است.

اولین لایه، ذهن فوق‌هوشیار ما است. بمباران توسط اتم‌های گاز نوعی بی‌حسی تولید می‌کند که امواج یا دانش‌هایی که از روح می‌آید را مسدود می‌کند. بنابراین، «نور» روح کاهش می‌یابد.

لایه دوم مربوط به ذهن ناخودآگاه ما است که انبار تمام زندگی‌های گذشته‌مان است. بهم خوردن «نور» ما در اینجا به دلیل ترس‌ها، اشتباهات، گناهان و رنجش‌های زندگی‌های گذشته است.

تا زمانی که انرژی به لایه سوم و آخر یعنی ذهن خودآگاه ما برسد، نور روح ما به طور قابل توجهی کم می‌شود به طوری که گاهی فقط در خواب است که تصاویری از آنچه که حقیقتاً ذات درونی ماست، دریافت می‌کنیم. این لایه آخر، ذهن خودآگاه ما است که همچنین به دلیل تاثیرات افراد و رویدادها بر آن، خروجی انرژی ما را کاهش می‌دهد.

برخی از تجربیات ما مشابه انفجارهای هیدروژنی هستند که جراحت‌های عمیق و دردناکی به خودخواهی ما وارد می‌کنند. نیاز شدید است تا ما نور درونی خود را با پتانسیل کامل ۲۵ میلیون درجه فارنهایت به جای تنها ۱۰ هزار درجه فارنهایت به جلو بیاوریم. این پتانسیل کامل به ما این امکان را می‌دهد که نور و گرما را به دیگران ببخشیم.

خورشید رنگی نارنجی و قرمز روشن دارد. نارنجی رنگ بلندپروازی، شادابی و اجتماعی بودن است.
از آنجا که بخش درونی خورشید با ذهن ناخودآگاه و فوق‌هوشیار ما هم‌راستا است، رنگ نارنجی کاملاً مناسب است.
بخش بیرونی آن قرمز است که انرژی، استقامت و تمایل به دستیابی به نتایج را تحریک می‌کند.