برگردیم به موضوع اصلی و کاربرد این موضوعات در زندگی ایگو یعنی هویت شما ، یعنی چیزی که هستید.
این موضوع به چه معناست؟

اگر از همه ما انسان ها بپرسند چه کسی هستی خودمان را با توجه به داشته هایمان معرفی میکنیم به طور مثال شخصی که سال‌ها درس خوانده و با تلاش و کوشش توانسته مدرک مهندسی  را از دانشگاه دریافت کند و‌پس از چندی مشغول به کار شود، اگر از او بپرسند تو‌کیستی؟ خواهد گفت من مهندس هستم یعنی هویت و شخصیت خود را در وهله اول بر اساس تلاشی که در اجتماع کرده است و لقبی که اجتماع برایش گذاشته در نظر می‌گیرد. ایگو هم دقیقا مصداق همین موضوع را دارد. چیزی که باعث می شود خود را متمایز از دیگران در نظر بگیریم.

البته متاسفانه در جامعه غالبا ایگو را به معنای صفتی بد در انسان شناسایی می‌کنند اما در واقعیت ایگو هم داری صفات مثبت و هم داری صفات منفی است. که در این رشته توصیفات تلاش شده است در خصوص ایگو منفی و  نفس تحتانی صحبت شود. 

چون به نظر می‌رسد در مسیر رشد و آگاهی اولین موضوعی که همه ما انسان ها بایستی به آن بپردازیم ،احساسات منفی و‌ هویت کاذبی است که به خاطر رویکرد و برخورد اجتماع و یا حتی تروماها به ما منتقل و در ما ثبت شده و گاهی این احساسات همانند زنجیری است که به دست ‌‌و پای خود بسته ایم و مانع رشد روحی و آگاهی ما هستند. 

انسان موجودی بسیار پیچیده و چند بعدی است و‌در طول تمام سالیان ادیان، عرفا و روانشناسان هر کدام به نحوی  در تلاش بوده اند که به انسان ها کمک کنند و به روش های مختلفی پیچیدگی حالات انسانی را آسان تا همه بتوانند با آگاهی و به دور از هر غم و احساس منفی زندگی کنند و خود را به مرتبه بالای انسانی که همان شادی و عشق حقیقی است برسانند.